Χαμός στον χώρο των εκχωρούντων

Μία από τις πιο σοφές κουβέντες, που ακούσαμε σε κάποια πρωινή πολιτικολογία είναι πως ... ο χώρος της κεντροαριστεράς είναι υπαρκτός και αρκετά μεγάλος ώστε να μπορέσει να ανακτήσει το ειδικό του βάρος μετά την ανασυγκρότησή του... Για την ανασυγκρότηση αυτού του χώρου παρατηρείται οργασμός προσκηνιακής και παρασκηνιακής πολιτικής δράσης, ώστε ο χώρος να μπορεί να συμβάλλει στους επερχόμενους βραχυπρόθεσμους και μεσοπρόθεσμους σχεδιασμούς του συστήματος... Οπως τώρα, καλή ώρα, που με την συμμετοχή του Πανελληνίου ΣΟΚ ή της Ελιάς αν προτιμάτε στην κυβέρνηση εξασφαλίζεται ο δια των μνημονίων εξανδροποδισμός των εργαζομένων και η φτηνότατη εκποίηση ΟΛΟΥ του εθνικού πλούτου, μηδέ των κατοικιών μας εξαιρουμένων... Ας υπενθυμισθεί, ότι: 
-Το προωθούμενο νομοσχέδιο για τις ακτές κάνει το ισχύον σχετικό καθεστώς στις ΗΠΑ να φαίνεται προωθημένα αριστερό και φιλολαϊκό.
-Εις τον ΤΑΙΠΕΔ εκχωρήθηκαν μέχρι και οικήματα φιλοξενούντα Πανεπιστήμιο, όπως π.χ. το Ιόνιο Πανεπιστήμιο.
-Η επέλαση κατά μισθών και συντάξεων ετοιμάζεται να περάσει σε νέα "ποιοτική" φάση, όπου τα πάντα θα είναι απειλούμενα και η "βαλκανοποίηση" θα λειτουργεί όχι ως μακρυνός κίνδυνος αλλά ως υλοποιούμενη πολιτική... 
Αυτοί και άλλοι "εθνικοί" και κοινωνικποί στόχοι έχουν ανάγκη και αντίστοιχων εργαλείων υλοποίησης, δηλαδή κυβερνητικών σχημάτων... Ο χώρος, λοιπόν της λεγόμενης κεντροαριστεράς θα κληθεί να συνεχίσει το περίπλαμπρο έργο της τελευταίας 4ετίας -στο οποίο ενεργέστατα συμμετείχε- πιθανόν με νέα σχήματα ή/και με νέες συμμαχίες... Η εκμηδένιση της ΔΗΜΑΡ δεν μοιάζει να φρονιματίζει τον χώρο, αφού το σύνολο των στελεχών της είναι υπερήφανο για το έργο της και ένα μέρος μάλιστα απαιτεί και αγωνίζεται για την συνέχιση της ίδιας πολιτικής σε βάση διευρυμένων συνεργασιών.προς τα δεξιά, με απόλυτη και ανερυθρίαστη ευκολία για συνεχή αφομίωση και εξυπηρέτηση απίστευτα δεξιών πολιτικών... Για την ώρα, κάνοντας την πρόσθεση των ποσοστών της Ελιάς, του Ποταμιού, της ΔΗΜΑΡ και κάτι άλλων ξέμπαρκων δικαίως αναφέρονται σε βάση εκκίνησης της τάξης του 16% και άνω... 
Κάποιοι θα παρατηρήσουν, ότι ο χώρος δεν μπορεί να έχει προοπτική σε μία εποχή ραγδαίας και μαζικής συντριβής των μικρομεσαίων... Χωρίς φυσικά να διαφωνούμε, έχουμε να σχολιάσουμε: 
-η πολιτική έκφραση των κοινωνικών εξελίξεων δεν είναι ούτε αυτόματη ούτε γραμμική...Υπάρχει χρόνος και ιδιαίτερα με την βοήθεια των ΜΕΓΑλων ΜΜΕ να τρενάρει (για όσο χρειάζεται ή τουλάχιστον για όσο είναι δυνατόν) μία φάση προσδοκιών ανάκαμψης.
-Ακόμα και αν η "κεντροαριστερά" δεν καταφέρει να συσπειρωθεί είναι δυνατόν ως σύνολό ή ως τμήματα να κληθεί να προσθέσει την κρίσιμη πινελιά του εξωραϊσμού και της στρογγυλοποίησης κάθε τυχόν ριζοσπαστικής ανατροπής, έτσι ώστε να διασωθεί ο κύριος όγκος των "μεταρρυθμίσεων". Και επειδή δεν ζούμε στον Αρη αλλά διαβάσουμε και ακούμε καθημερινά, είναι αρκετοί αυτοί που καλούν την ΔΗΜΑΡ έστω και σε μία τυπική μεταμέλεια για να καθαρθεί από τα αμαρτήματα των πρόσφατων συνευρέσεών της και να γίνει εταίρος των "ανατροπών"... Κανένα σχόλιο για τις δυνατότητες ανατροπών μιάς τέτοιας κολλεγιάς...
-Ο όρος "κεντροαριστερά" γίνεται όλο και πιο αδόκιμος αφού το κυρίαρχο άγχος στον χώρο είναι η όλο και δεξιότερη στροφή... Εντούτοις, τον αποδεχόμαστε και τον χρησιμοποιούμε, όταν αναφερόμαστε σε αυτούς που πήραν πρωτοβουλίες και μέρος στον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, στην εξόντωση του Ιρακινού λαού, στον οικονομικό αφανισμό των λαών της Ευρώπης και ιδιαίτερα του Νότου της και πιο πρόσφατα στα Ιμπεριαλιστικά σχέδια της ΕΕ, με την δραστήρια συμμετοχή όλου του φασισταριού της Ουκρανίας... Εστω και άν ο όρος συμπεριλαμβάνει δύο συνεταριζόμενες πολιτικές περιοχές (κέντρο & αριστερά) φοβούμαστε, ότι θα δυσκολευτούμε να διακρίνουμε ψήγματα πολιτικής, που να δικαιολογούν την έστω και κατά συνήθεια επίκληση της αριστεράς... 
Εντούτοις, το σύστημα, απευθύνεται και πάλι στον παροιμιώδη μέσο ανθρωπάκο και ελπίζει να εξακολουθήσει να τον χειραγωγεί μέσα από "κεντροαριστερά" σχήματα, συμμαχίες και πολιτικές... 
Η αριστερά, χωρίς εισαγωγικά έχει τον λόγο...

Σχόλια